Prorok Ozeasz

Prorok Ozeasz, autor: James Tissot

Służba Ozeasza rozpoczęła się około 180 lat po śmierci króla Salomona. Syn Salomona, Roboam, rozzłościł plemiona północy wysokimi podatkami i ciężarem pracy, więc te zbuntowały się przeciw młodemu królowi. Królestwo Izraela podzieliło się na dwa narody. Izrael stanowił północny naród dziesięciu zbuntowanych plemion, podczas gdy plemię Judy utworzyło nowy naród ze stolicą w Jerozolimie i wsparciem plemienia Beniamina.

Ludy kananejskie – rozproszone zarówno wśród Izraela, jak Judy – nadal czciły pogańskich bogów, tworząc fałszywe paralele pomiędzy El, ojcem bogów, a Bogiem Hebrajczyków. Północny naród Izraela wzniósł złote bożki w Betel i Danie, zachęcając Izraelitów do bałwochwalstwa, czym ściągnęli na siebie gniew Jahwe. Zrobili jednak przy tym coś znacznie gorszego – złamali Boże serce. Wybrany lud Boga odrzucił Jego miłość.

I tu właśnie rozpoczyna się historia Gomer i Ozeasza.